Το Supervillains λειτουργεί καλύτερα όταν έχουν ουσιαστικά κίνητρα, αλλά καθώς το Χόλιγουντ αγκαλιάζει αυτήν την ιδέα, είχε κάποιες ατυχείς παρενέργειες. Αυτές τις μέρες κάθε φορά που ένας κακός έχει ένα θλιβερό παρασκήνιο ή έναν σταθερό πολιτικό στόχο, κάποια ιδιοφυΐα θα χτυπήσει προσεκτικά το πηγούνι τους, θα συνδεθεί σε μια πλατφόρμα κοινωνικών μέσων και θα πληκτρολογήσει: ; '
Μετά Avengers: Infinity War , αυτό το φαινόμενο εξελίσσεται σε εξηγητικά άρθρα προβληματισμός αν Ο Θάνος είχε δίκιο . Προτού προχωρήσουμε περισσότερο, θα σας ξεκαθαρίσω αυτό: Δεν ήταν. Το αγαπημένο μου σχόλιο για το θέμα μπορεί να είναι αυτό το tweet από ατλαντικός συγγραφέας David Sims. Επισημαίνει ότι, μιλώντας αφηγητικά, ο Θάνος μας έκανε όλους χάρη. Αλλά μέσα στο σύμπαν του Marvel, ο Θάνος είναι κυριολεκτικά ένας γενοκτονικός μανιακός.
Τα κόμικς μερικές φορές απεικονίζουν τον Θάνο ως θύμα απλήρωτης αγάπης , αλλά συνολικά, η δολοφονία του είναι έμφυτο χαρακτηριστικό. Του αρέσει να σκοτώνει. Η ταινία το καθιστά ξεκάθαρο από το ξεκίνημα, αλλά προσθέτει ένα σχεδόν πολιτικό κίνητρο στη δολοφονία. Πεπεισμένο ότι το σύμπαν είναι υπερπληθυσμένο, θέλει να χρησιμοποιήσει το Infinity Gauntlet για να διαγράψει το ήμισυ της αισθανόμενης ζωής.
Ο υπερπληθυσμός είναι ακόμη κάτι;
Ενώ Πόλεμος απείρου δεν είναι άμεσα αλληγορικό, ο Θάνος αντικατοπτρίζει μια πραγματική πολιτική άποψη. Εάν δεν το σκέφτεστε πολύ σκληρά, είναι εύκολο να κατηγορήσετε την οικονομική ανισότητα σε υπερβολικό αριθμό ανθρώπων. Γνωρίζουμε ότι ορισμένες χώρες λιμοκτονούν και εξαντλούνται από φυσικούς πόρους και ο πληθυσμός του πλανήτη μας αυξάνεται. Ergo, η λύση πρέπει να είναι να έχουμε λιγότερα άτομα.
Φυσικά, αυτό βάζει αμέσως το βάρος σε φτωχότερες χώρες με υψηλότερα ποσοστά γεννήσεων. Απλοποιώντας τα προβλήματα του κόσμου στον υπερπληθυσμό, αγνοείτε το γεγονός ότι οι πλούσιοι άνθρωποι καταναλώνουν περισσότερους πόρους και παράγουν περισσότερα απόβλητα. Εάν ο Θάνος ήθελε πραγματικά να βοηθήσει, θα χρησιμοποιούσε το Infinity Gauntlet για να αναδιανείμει τον πλούτο από όλους αυτούς τους τυράννους, όπως ο Loki και ο Grandmaster. Κόλαση, μάλλον θα μπορούσε απλώς να δημιουργήσει μια δέσμη κατοικήσιμων νέων πλανητών. Αλλά δεν το κάνει αυτό, γιατί είναι εξαιρετικά κακός.
Η Θάνος δεν είναι αξιόπιστη πηγή
Η ακλόνητη αυτοπεποίθηση του Θάνου είναι μέρος της γοητείας του. Δεν χρειάζεται ειδικούς για να επιβεβαιώσουν τη θεωρία του υπερπληθυσμού. αυτός μόλις ξέρει . Ωστόσο, αυτή η βεβαιότητα δεν σημαίνει ότι έχει δίκιο. Κυριολεκτικά παρατσούκλι του Mad Titan, προορίζεται να είναι παραληρητικός.
Δεν βλέπουμε ποτέ πραγματικά στοιχεία για υπερπληθυσμό. Στην πραγματικότητα, μια φορά που ο Θάνος απεικονίζει τη φιλοσοφία του με ένα συγκεκριμένο παράδειγμα, είναι σαφώς λάθος. Υποστηρίζει ότι ο πλανήτης της Gamora άνθισε αφού εξαφάνισε τον μισό πληθυσμό τους, κάτι που μοιάζει με το ότι έδωσε ώθηση στην τοπική οικοδομική οικονομία καταστρέφοντας μια πόλη στο έδαφος. Από τις σκηνές αναδρομής, γνωρίζουμε ότι η Gamora δεν το βλέπει έτσι. Ήταν απλώς ένα παιδί που έχασε τη μητέρα της. Δεν έχει σημασία το γεγονός ότι ήταν φτωχοί.
Στο μέτρο που Πόλεμος απείρου είναι καθόλου πολιτική ιστορία, υποστηρίζει ενεργά κατά η ιδέα ότι τα οικονομικά προβλήματα μπορούν να λυθούν μέσω μιας απρόσωπης διάγνωσης του υπερπληθυσμού.
Κατά κανόνα, εάν αρχίσετε να ταυτίζεστε με έναν υπερπληθυσμό, ήρθε η ώρα να επανεξετάσετε την κοσμοθεωρία σας. Το ίδιο ισχύει για όλους όσοι αποφάσισαν ότι η Αυτοκρατορία ήταν κρυφά ήρωες Πόλεμος των άστρων . Ενώ το είδος του υπερήρωα περιλαμβάνει μερικούς κακούς με σχετικά κίνητρα, συνήθως δείχνουν πόσο καλές προθέσεις μπορούν να πάνε στραβά. (Για παράδειγμα, ο Magneto ανταποκρίθηκε σε μια ζωή καταπίεσης με τρομοκρατία. Ομοίως, Μαύρος πάνθηρας' μικρό Killmonger αντιμετώπισε τη λευκή υπεροχή αποσταθεροποιώντας τη Wakanda και προσπαθώντας να ξεκινήσει τον Παγκόσμιο Πόλεμο ΙΙΙ.) Κακοί όπως ο Θάνος δεν έρχονται καν κοντά. Πόλεμος απείρου του έδωσε μια λογική ιδεολογία και ένα συναισθηματικό βάθος, αλλά αυτό δεν σημαίνει στην πραγματικότητα ότι πρέπει να συμπαθείτε.
