Warner Bros. Η.Β. & Ιρλανδία/YouTube

Γιατί οι σκηνές δράσης με υπερήρωες φαίνονται τόσο άσχημες;

Το 'The Flash' κοροϊδεύεται για την βαρετή δράση του CGI - αλλά είναι απλώς μέρος μιας ευρύτερης τάσης.

Αν οι άνθρωποι κλόουν στην κομβική σκηνή δράσης της ταινίας σας πριν καν φτάσει στους κινηματογράφους, αυτό δεν είναι καλό σημάδι.

Παρά Οι καλύτερες προσπάθειες της Warner Bros για να δημιουργήσουν διαφημιστική εκστρατεία, χαρακτηρίζουν οι πρώτες κριτικές Η αστραπή σαν σαφώς μέτριο ταινία υπερήρωα: Διασκεδαστικό, αλλά με μερικά πολύ γνωστά ελαττώματα. Η τελευταία σκηνή μάχης είναι ένα ιδιαίτερο πρόβλημα, με τα κλιπ και τα screencaps να προκαλούν ήδη μια χλευαστική ανταπόκριση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Βαριά στο CGI και γυρισμένη σε ένα ήρεμο σκηνικό χωρίς χαρακτηριστικά, αυτή η σκηνή αντικατοπτρίζει ένα στυλ δράσης που είναι πανταχού παρόν μεταξύ των πρόσφατων υπερήρωων υπερήρωων. Αλλά το κοινό, φαίνεται, τελικά χάνει το ενδιαφέρον του.

Πολλές από τις επικρίσεις στόχευαν Η αστραπή της δράσης επικεντρώνεται σε την ποιότητα του CGI , κάνοντας συγκρίσεις με τον τρόπο που τα βιντεοπαιχνίδια μετάβαση από κομμένες σκηνές σε παιχνίδι . Αλλά τα παράπονα για το 'κακό CGI' αντικατοπτρίζουν πραγματικά πολλά προβλήματα που διασταυρώνονται: Αδέξια δράση που συνδυάζει το ανομοιογενές VFX με ανίκανη χορογραφία , βαρετό σχέδιο παραγωγής και έλλειψη χωρικής δημιουργικότητας. Χρειάζονται πολλά χρήματα για να φανεί αυτό ψεύτικο.

Αυτός ο τύπος σκηνής μάχης είναι ένα κοινό πρόβλημα επειδή πολλοί δημιουργοί ταινιών υπερήρωων δεν έχουν πραγματική εμπειρία ή ικανότητα για σκηνοθεσία δράσης. Captain America: Εμφύλιος Πόλεμος (2016) είναι διαβόητο για τη δημιουργία μιας κρίσιμης αναμέτρησης σε ένα χώρο στάθμευσης αεροδρομίου, αλλά χειρότερα παραδείγματα μπορούν να βρεθούν σε ταινίες που κατά τα άλλα κέρδισαν θετική υποδοχή, όπως Γυναίκα θαύμα ή Avengers: Endgame .

Μπορείτε να πείτε πόσο έχει αλλάξει η παλίρροια γιατί Το τέλος του παιχνιδιού Η τελική σκηνή μάχης είχε καλή υποδοχή εκείνη την εποχή. Σε τεχνικό επίπεδο, ωστόσο, έχει πολλά κοινά με αυτούς τους πολυσυζητημένους Λάμψη κλιπ.

Και τα δύο διαθέτουν α θολή αισθητική με ασαφείς πηγές φωτός, και τα δύο διαδραματίζονται σε ένα επίπεδο, κενό τοπίο, που πιθανότατα επιλέχθηκε για να δώσει στους καλλιτέχνες VFX μια ευκολότερη δουλειά κατά τη διάρκεια του post-production. Τέλος παιχνιδιού Το φινάλε του περιλάμβανε σκηνές πλήθους που γυρίστηκαν σε ηχητική σκηνή με πράσινη οθόνη, με ηθοποιούς και πλάσματα CG να μοντάζονταν μαζί σε μια ζοφερή, γκριζοκαφέ ερημιά.

Χωρίς να μπω σε spoilers, Η αστραπή Η τελική μάχη είναι σχεδόν η ίδια. Αναδημιουργώντας την άφιξη του supervillain Zod Ανθρωπος από ατσάλι (2013), περιλαμβάνει τον Batman, το Supergirl και δύο εκδοχές του Flash που πολεμούν τον στρατό του Zod από απρόσωπους Κρυπτονιανούς κομάντο. Διαδραματίζεται σε μια χωρίς χαρακτηριστικά έρημο.

Με άλλα λόγια, εκτός από το να φαίνεστε άσχημα σε κλιπ εκτός πλαισίου (όχι απαραίτητα δίκαιος τρόπος να κρίνετε μια ταινία!) Η αστραπή Η τελική μάχη του είναι εννοιολογικά κενή. Δεν καταλαβαίνει πώς να κάνει μια ακολουθία δράσης συναρπαστική, είτε μέσω της κομψής χορογραφίας ( Τζον Γουίκ ), πρακτικά ακροβατικά υψηλών οκτανίων ( Mad Max: Fury Road; Αδύνατη αποστολή ), ή εξελιγμένη, βαριά παγκόσμια κατασκευή VFX ( Πόλεμος των άστρων; Avatar ).

Όσο διαφορετικές κι αν είναι, όλες αυτές οι ταινίες καταλαβαίνουν πώς να βυθίσουν τους θεατές τους στη δράση, συνδυάζοντας την αίσθηση του κινδύνου με το έντονο μάτι τόσο για το φυσικό χώρο όσο και για την αισθητική. Αξιοποιούν ενδιαφέρον το περιβάλλον των χαρακτήρων, γυρισμένο με τρόπο που τραβά τα βλέμματα σε στιγμές έντασης.

Όλα αυτά βγαίνουν από το παράθυρο όταν γυρίζετε σε μια άδεια ηχητική σκηνή, ποζάροντας τους ηθοποιούς σαν ειδώλια, ώστε να μπορούν να συνδυαστούν μαζί στο post-production.

Θεωρητικά, Η αστραπή θα μπορούσε να ήταν μια βιτρίνα για κάποια ευφάνταστη δράση, πειραματιζόμενος με τις δυνάμεις του χαρακτήρα του τίτλου. Εκτός από την αρχική σκηνή, ωστόσο, η υπερ-ταχύτητα του Flash σπάνια χρησιμοποιείται με έναν οπτικά ενδιαφέρον τρόπο. Και δεδομένου ότι το μεγάλο φινάλε του θα μπορούσε εύκολα να μπει σε οποιαδήποτε μέτρια ταινία με υπερήρωες της τελευταίας δεκαετίας, μπορείτε να καταλάβετε γιατί ο κόσμος είναι υπονοούμενος.