Kai L Connell/Shutterstock (Αδειούχος)

Αντιμετώπιση της ομοφοβίας στο ποδόσφαιρο με διαδικτυακά εργαλεία: Λειτουργεί;

Έχοντας ένα Παγκόσμιο Κύπελλο στο Κατάρ εστιάζει περισσότερο στους οπαδούς LGBTQ+ — αλλά αυτή η μεγαλύτερη ευαισθητοποίηση έχει οδηγήσει σε δράση;

Όταν το Κατάρ επιβεβαιώθηκε ως οικοδεσπότης του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2022, εκφράστηκαν ανησυχίες σχετικά με το τι σήμαινε αυτό για τα μέλη της LGBTQ+ κοινότητας. Η διεξαγωγή του διαγωνισμού – ο οποίος παραδοσιακά γιορτάζει τη συγκέντρωση οπαδών του ποδοσφαίρου κάθε προέλευσης – σε μια χώρα όπου η ομοφυλοφιλία είναι παράνομη οδήγησε σε εκστρατείες από οπαδούς ποδοσφαίρου και φιλανθρωπικές οργανώσεις LGBTQ+.

Ο διαδικτυακός ακτιβισμός, ιδιαίτερα σε πλατφόρμες μέσων κοινωνικής δικτύωσης όπως το Twitter, έχει γίνει ο κανόνας με τις αναφορές και τη συγκέντρωση χρημάτων να μοιράζονται τόσο σε προσωπικές όσο και σε επαγγελματικές ροές, αλλά πόσο επηρεάζουν αυτές οι μέθοδοι ακτιβισμού; Και η εκπαίδευση των ανθρώπων για την ομοφοβία στο Διαδίκτυο τους δίνει τη δυνατότητα να μεταφέρουν τον ακτιβισμό τους στα στάδια;

Πριν από την τελετή έναρξης του Παγκοσμίου Κυπέλλου, το Stonewall – η παλαιότερη και μεγαλύτερη LGBTQ+ φιλανθρωπική οργάνωση στο Ηνωμένο Βασίλειο – ενθουσίασε τους θαυμαστές μοιράζοντας το εικονικό τους γήπεδο ποδοσφαίρου, Περήφανο Στάδιο . Οι άνθρωποι κλήθηκαν να δείξουν την υποστήριξή τους για τα δικαιώματα LGBTQ+ συμπληρώνοντας μια απλή ηλεκτρονική φόρμα για να γίνουν μέρος του εικονικού πλήθους.

Σύμφωνα με τον ιστότοπο της Stonewall, περισσότερα από 60.000 άτομα συμμετείχαν στην εκστρατεία. Αυτά τα υψηλά επίπεδα δέσμευσης με το Proud Stadium υποδηλώνουν ισχυρή υποστήριξη για τα δικαιώματα LGBTQ+ σε σχέση με το ποδόσφαιρο, αλλά, μέχρι στιγμής, η Stonewall δεν το έχει αξιοποιήσει. Εκτός από το αρχικό email για επιβεβαίωση εγγραφής, η φιλανθρωπική οργάνωση δεν έχει στείλει καμία περαιτέρω επικοινωνία σχετικά με τα δικαιώματα LGBTQ+ σε σχέση με το ποδόσφαιρο σε όσους συμμετείχαν στο πλήθος του Proud Stadium. Η Stonewall έχει τα δεδομένα για την αξία των ανθρώπων ενός σταδίου που είναι πρόθυμοι να πιέσουν για την ισότητα στο ποδόσφαιρο, αλλά αποτυγχάνουν να το χρησιμοποιήσουν. Αυτό μοιάζει με ένα τεράστιο αυτογκόλ.

Το Proud Stadium δεν ήταν η μόνη μορφή διαδικτυακού ακτιβισμού κατά τη διάρκεια του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Η καμπάνια #NoPrideWithoutAll ενθάρρυνε τους χρήστες του Twitter να κάνουν τις φωτογραφίες του προφίλ τους σε κλίμακα του γκρι για να συμβολίσουν πόσο βαρετός θα ήταν ο κόσμος χωρίς το ουράνιο τόξο της διαφορετικότητας που φέρνουν στην κοινωνία τα άτομα LGBTQ+.

Άλλοι επέλεξαν να ακολουθήσουν μια προληπτική προσέγγιση. «Το να είσαι περήφανος για τον αυθεντικό σου εαυτό δημόσια είναι μια μεγάλη στιγμή για οποιονδήποτε από την LGBTQ+ κοινότητα», εξήγησε ο James Laley, ιδρυτής και πρόεδρος του Rainbow Blades , η επίσημη ομάδα υποστηρικτών του Sheffield United LGBTQ+ και των συμμάχων. «Ως ομάδα υποστηρικτών, αισθανθήκαμε ότι θα μπορούσαμε να έχουμε πιο θετικό αντίκτυπο αναρτώντας για το Παγκόσμιο Κύπελλο, ενώ έχουμε τα χρώματά μας και δεν κρύβουμε την κληρονομιά μας από το ουράνιο τόξο».

Ο εναλλακτικός ακτιβισμός υπό την ηγεσία των θαυμαστών επικεντρώθηκε επίσης στην αύξηση της ορατότητας των υποστηρικτών LGBTQ+, με ορισμένους θαυμαστές σε σχέσεις LGBTQ+ να δημοσιεύουν στο Twitter φωτογραφίες τους να φιλούν τους συντρόφους τους κάθε φορά που σημειώνεται γκολ.

Το Παγκόσμιο Κύπελλο ανέβασε το προφίλ των δικαιωμάτων LGBTQ+ στο ποδόσφαιρο τόσο σε διεθνές όσο και σε εγχώριο επίπεδο. Το εάν η εμπειρία για τους οπαδούς και τους παίκτες LGBTQ+ έχει βελτιωθεί εξαιτίας αυτού, εξακολουθεί να συζητείται.

Μια έρευνα της YouGov τον Μάιο του 2022 έδειξε πάνω από το ήμισυ των οπαδών του ποδοσφαίρου και του βρετανικού πληθυσμού πίστευαν ότι η ομοφοβία ήταν ένα σοβαρό πρόβλημα στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο στο Ηνωμένο Βασίλειο , αλλά μέχρι το Παγκόσμιο Κύπελλο, Η ICM/Walnut και η Stonewall δημοσίευσαν στοιχεία Το ποσοστό των φιλάθλων που πιστεύουν ότι τα ομοφοβικά σχόλια στον αθλητισμό είναι αποδεκτά μειώθηκε από 24% σε 14% σε μια πενταετία.

Πολλοί θα ισχυριστούν, ανεξάρτητα από το τι δείχνουν οι στατιστικές, ότι πρέπει να γίνουν περισσότερα για να εξαλειφθεί η ομοφοβία και η τρανσφοβία από το όμορφο παιχνίδι, και φιλανθρωπικές οργανώσεις και ομάδες ακτιβιστών εργάζονται για να κάνουν θετικές αλλαγές.

Το Football v. Homophobia είναι ένας αμερόληπτος διεθνής οργανισμός που συνεργάζεται με συλλόγους από τη βάση έως το επαγγελματικό επίπεδο. Η ομάδα είναι πολύ ενεργή στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, μοιράζοντας γραφικά, στατιστικά και ειδήσεις, καθώς και εκπαιδευτικές ευκαιρίες σε περισσότερους από 19.000 οπαδούς του Twitter, καθώς και έχοντας έναν ιστότοπο με πόρους με δυνατότητα λήψης που μπορεί να χρησιμοποιηθεί από ομάδες ή άτομα.

Περισσότεροι από 50 σύλλογοι σε όλη την Πρέμιερ Λιγκ και την Αγγλική Ποδοσφαιρική Λίγκα που διαθέτουν ομάδες υποστηρικτών LGBTQ+, με πολλούς να χρησιμοποιούν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να αλληλεπιδρούν με τα μέλη τους — καθώς και ποδοσφαιρικά σώματα όπως η Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία (FA), σύλλογοι, παίκτες και άλλες ομάδες υποστηρικτών .

Αυτό διευκολύνει μια αίσθηση συνοχής, η οποία ενσωματώνεται επίσης από συνεργασίες όπως το δίκτυο Pride in Football και τη δύναμη εκστρατειών όπως π.χ. Κορδόνια ουράνιο τόξο , ενισχύοντας τι Σημειώσεις Stonewall είναι μια προσπάθεια που διαρκεί τώρα μια δεκαετία, με περισσότερους από ένα εκατομμύριο άτομα «να υποστηρίξουν την ένταξη των LGBTQ+ στον αθλητισμό».

Ο Chris Paouros, συμπρόεδρος των Proud Lilywhites της Tottenham Hotspur, έχει εμπειρία από πρώτο χέρι για το πώς η αλληλεγγύη μπορεί να βοηθήσει στην εξάλειψη της ομοφοβίας και της τρανσφοβίας από το παιχνίδι. Οι Proud Lilywhites ένωσαν τις δυνάμεις τους με το Chelsea Pride, την ομάδα υποστηρικτών LGBTQ+ για τους αντιπάλους τους μεταξύ των πόλεων, για να συλλέξουν μια σειρά από δηλώσεις αντίκτυπου στα θύματα που περιγράφουν πώς ένα άσμα που στόχευε οπαδούς και παίκτες της Τσέλσι που περιείχε μια ανησυχητική προσβολή επηρέασε αρνητικά την ποδοσφαιρική εμπειρία.

Ως αποτέλεσμα της δουλειάς τους, η Εισαγγελική Υπηρεσία του Στέμματος (CPS) επιβεβαίωσε ότι το άσμα ήταν ομοφοβικό και ότι όποιος βρεθεί να το τραγουδήσει θα υπόκειται σε δίωξη.

«Είναι πραγματικά θετικό ότι το CPS έχει χαρακτηρίσει το άσμα ως έγκλημα μίσους, όχι επειδή θέλουμε να ποινικοποιήσουμε οποιονδήποτε, αλλά επειδή είναι εξουθενωτικό να ξοδεύουμε όλο τον χρόνο μας για να διαφωνούμε για το αν είναι ομοφοβικό», εξηγεί ο Πάουρος. «Θα προτιμούσαμε να επικεντρωθούμε στη δουλειά που κάνουμε για να σταματήσουμε το άσμα να συμβεί και να βλάψει την LGBTQ+ κοινότητα. Ήταν θετικό να μπορέσουμε να δουλέψουμε μαζί με την FA που μας υποστήριξαν και μας βοήθησαν να μοιραστούμε αυτές τις εμπειρίες με το UKFPU και το CPS. Ενώ γνωρίζουμε ότι αυτό είναι μόνο η αρχή του ταξιδιού, είναι ένα πολύ σημαντικό βήμα».

Και τα άτομα βγαίνουν επίσης, χρησιμοποιώντας τη δύναμη των μέσων κοινωνικής δικτύωσης για να ευαισθητοποιήσουν. Ο Marc James, ένας ομοφυλόφιλος λάτρης του ποδοσφαίρου, ανέβηκε στο Twitter μετά από ένα περιστατικό σε αγώνα της Premier League τον Δεκέμβριο του 2022.

Ο οπαδός της Σαουθάμπτον υπέμεινε ομοφοβικές φωνές προς τους θαυμαστές του Μπράιτον και Χόουβ Άλμπιον – οι οποίοι παίζουν σε μια πόλη που ονομάζεται ομοφυλοφιλική πρωτεύουσα του Ηνωμένου Βασιλείου λόγω του μεγάλου πληθυσμού της LGBTQ+ – από άλλους θαυμαστές των Saints. Ο Τζέιμς έγραψε στο Twitter ότι «βγήκε [τον εαυτό του] στην εξέδρα και ήθελε να κλάψει».

«Μου θυμίζει έναν κόσμο από τον οποίο προέρχομαι και την ανάγκη να «μαζέψω»», είπε ο Τζέιμς σχετικά με το περιστατικό. «Ενισχύει την ντροπή που κουβαλάμε όλοι και τη φωνή που μας λέει να μείνουμε κρυμμένοι. Το μοιράστηκα [το] με το Twitter για να αποκτήσω μια αίσθηση κοινότητας, για να συγκρουστούν οι δύο κόσμοι μου (ένας όπου εργάζομαι για την ένταξη και τη διαφορετικότητα και ένας που επικεντρώνεται στο ποδόσφαιρο) και έλαβα μεγάλη υποστήριξη αλλά και μίσος στο διαδίκτυο. ”

Με ομοφοβικά μηνύματα που φτιάχνουν Το 40% της διαδικτυακής κακοποίησης απευθύνεται σε άνδρες ποδοσφαιριστές και το 27% της κακοποίησης που απευθύνεται σε γυναίκες ποδοσφαιριστές , σύμφωνα με δημοσίευμα του BBC, ο Marc δεν είναι μόνος.

Ωστόσο, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έπαιξαν επίσης καθοριστικό ρόλο στο να βοηθήσουν τους γκέι ποδοσφαιριστές να βγουν δημόσια. Ο Τζος Καβάλο εμφανίστηκε ως ομοφυλόφιλος τον Οκτώβριο του 2021 και από τότε ο επιθετικός της Μπόνυριγκ Ρόουζ, Ζάντερ Μάρεϊ και ο Τζέικ Ντάνιελς της Μπλάκπουλ, χρησιμοποιούν επίσης τα κανάλια κοινωνικής δικτύωσης για να ανακοινώσουν τη σεξουαλικότητά τους. Ο διεθνής Τσέχος Jakub Jankto βγήκε τον Φεβρουάριο, δημοσιεύοντας ένα βίντεο στα κανάλια του.

Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έδωσαν στους παίκτες την ευκαιρία να πάρουν τον έλεγχο του φαινομένου τους. Αυτό το νέο φαινόμενο είναι ένα τεράστιο βήμα προς τα εμπρός – στο παρελθόν ο μόνος ποδοσφαιριστής που ήταν ανοιχτά ομοφυλόφιλος ενώ έπαιζε επαγγελματικά ήταν ο Justin Fashanu, ο οποίος μοιραζόταν τη σεξουαλικότητά του επειδή επρόκειτο να τον εκδιωχτεί από τον βρετανικό Τύπο. Άλλοι επαγγελματίες, όπως ο Robbie Rogers και ο Robert Hitzelsperger, βγήκαν μετά την αποχώρησή τους από το άθλημα.

Τον Οκτώβριο του 2022, ένα tweet που στάλθηκε μέσω του λογαριασμού του πρώην τερματοφύλακα της Ρεάλ Μαδρίτης, Ίκερ Κασίγιας, ανέφερε: «Ελπίζω να με σεβαστείτε: είμαι ομοφυλόφιλος». Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κατέρρευσαν με την προοπτική να βγει ένας παίκτης τόσο υψηλού προφίλ, ειδικά όταν μια απάντηση από τον θρύλο της Μπαρτσελόνα Κάρλες Πουγιόλ φαινομενικά επιβεβαίωσε τον ισχυρισμό. Και τα δύο tweets αφαιρέθηκαν αργότερα, με τον Κασίγιας να δηλώνει ότι είχε χακαριστεί, αν και ορισμένα τμήματα των μέσων ενημέρωσης θεώρησαν ότι αυτό ήταν η οπισθοδρόμηση του Ισπανού διεθνούς. Ο Πουγιόλ αργότερα ζήτησε συγγνώμη για την απάντησή του στο tweet του Κασίγιας, λέγοντας ότι «έκανε ένα λάθος, συγγνώμη για ένα αδέξιο αστείο χωρίς κακές προθέσεις».

Ο Καβάλο είπε ότι τα tweets των Κασίγιας/Πουγιόλ ήταν «πέρα από ασέβεια», κοροϊδεύοντας το να βγαίνει έξω και την LGBTQ+ κοινότητα.

Αυτά τα tweets είναι μια ζωτικής σημασίας υπενθύμιση σε όλους, ιδιαίτερα σε παίκτες υψηλού προφίλ και πρώην παίκτες με μεγάλο αριθμό ακολούθων, ότι η διαδικτυακή τους συμπεριφορά, ακόμα κι αν δεν αναρτηθεί κακόβουλα, μπορεί να έχει επιζήμια επίδραση στα LGBTQ+ άτομα και σε όσους αγωνίζονται για ισότητα στο ποδόσφαιρο.

Ενώ τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι ένα θαυμάσιο εργαλείο για την ευαισθητοποίηση για θέματα που επηρεάζουν την LGBTQ+ κοινότητα και για την ενδυνάμωση των παικτών και των φιλάθλων, είναι επίσης ένα σημαντικό μέσο εκπαίδευσης για τους παίκτες που παίζουν αγώνες.

Οι Rainbow Blades έχουν χρησιμοποιήσει τις ροές τους στο Twitter, το Facebook, το Instagram και το TikTok για να προωθήσουν τρόπους με τους οποίους οι υποστηρικτές μπορούν να αναφέρουν περιστατικά ομοφοβίας και τρανσφοβίας, συμπεριλαμβανομένων των Kick It Out app, μια προσπάθεια από θαυμαστές που αντιμετωπίζει όλες τις μορφές διακρίσεων προσφέροντας εκπαιδευτικά προγράμματα και πρακτική υποστήριξη και συμβουλές.

Η εκστρατεία είχε θετικά αποτελέσματα, με τον αριθμό των οπαδών της Σέφιλντ Γιουνάιτεντ να είναι βέβαιοι ότι γνωρίζουν πώς να υποβάλλουν μια αναφορά ομοφοβίας ή τρανσφοβίας να αυξάνεται στο 68%.

«Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι μια από τις πιο ισχυρές μορφές επικοινωνίας», λέει ο Laley. «Με τη διάδοση της ευαισθητοποίησης και τη διάδοση του θετικού μηνύματος της LGBTQ+ ένταξης μπορούμε να εκπαιδεύσουμε τους ανθρώπους και να τους φέρουμε στο ταξίδι. Μαζί, με μια συλλογική φωνή, μπορούμε να αλλάξουμε την κοινωνία».

Η Katey Lovell είναι ανεξάρτητη συγγραφέας και συγγραφέας από το Σέφιλντ της Αγγλίας, η οποία έχει δημοσιευτεί σε εκδόσεις όπως οι Guardian, Insider, Metro, SportBible και Fansided.

Αυτή η ιστορία είναι μέρος της σειράς Pixel Pitch, εξερευνώντας τους χώρους όπου τέμνονται το ποδόσφαιρο, το διαδίκτυο και η ταυτότητα. Το Pixel Pitch είναι ένα κοινό έργο με το The Daily Dot Ο Απεργός , μια διαδικτυακή έκδοση με επίκεντρο το ποδόσφαιρο «όπου κάθε μέρα είναι μια ημέρα ειδήσεων για το ποδόσφαιρο».